Frederick

Testua eta Marrazkiak: Leo Lionni
Itzulpena: Koldo Izagirre

- Frederick, zergatik ez duzu lanik egiten? –galdetu zioten.
- Lanean ari naiz -erantzun zuen Frederickek-.
Eguzki printzak biltzen ari naiz, neguko egun hotz eta ilunetarako…

Sagu familia batek janaria biltzen du, eta denak aritzen dira lanean, Frederick izan ezik, ez baitu ezer egiten, itxuraz behintzat. Baina, besteen oharkabean, berak ere gauzak biltzen ditu: eguzki-errainuak, koloreak, hitzak… Negua ailegatzen denean, orduan ohartuko dira beste saguak Fredericken lana funtsezkoa izan dela denek neguaren gogorra jasan hala izateko. Eta, azkenean, den bezalakoa onartzen dute Frederick.

Leo Lionni album irudidun modernoaren aitzindarietako bat da. Kontakizunak jorratzen dituen gaietako bat banakotasuna da, norberaren izanaz ohartzea eta norberaren onarpena. Frederick poeta da, eta, bere modura, ekarpena egiten dio taldeari berak ere. Artista ez da bere burua baztertzen duen pertsona bat, baizik eta besteentzat beharrezkoa den norbait. Lanaren garrantziaren aldean, Frederickek argi nabarmentzen lastoa eta intxaurrak beharrezkoa direla, baina beste gauza batzuk ere bai.

Frederickek berekoia dirudi, baina “berekoikeria” hori bere buruarekin leial jokatzeko modu bat besterik ez da. Sagu-zuloko bizilagunek ez diote leporatuko geldoa dela. Aitzitik, errespetatzen dute, gogoeta egiten uzten diote, jakin-minez begiratzen dute mundu misteriotsu hori, eta, azkenik, miretsi eta eskertuko dute.

Egileak norberaren askatasunaren garrantzia nabarmentzen du: irakurleek babesa sentituko dute, ongi baitakite saguek Fredericken berezitasuna errespetatuko dutela. Leo Lionnik ditzera ematen dute bakoitzak nahi duena izan behar duela, beldurrik gabe, eta besteak hori ulertzeko eta onartzeko gauza izango direla.